Week 4

Zelfde tijd en plaats worden we weer opgehaald en ook na dit weekend word je bijna plat geknuffeld door alle kindjes. Deze week starten we met het thema “on the farm” waar de principals en teachers zoveel ideeën en tips hebben gekregen tijdens de training hier op de NWU (North-West University).
We maken een wandeling met de kindjes en daar waar we de vorige keer kippen hadden gezien…..bleken er nu niet meer vrij rond te lopen. Lorraine vraagt de bewoner naar de kippen en hij haalt er één uit de ren. Wat zijn de kinderen geïnteresseerd als ze alles aanwijst en benoemd en sommige durven zelfs te voelen aan de veren. Na terugkomst mogen de kinderen een kip inkleuren, deze had Bethje één voor ons getekend en Monica en ik kopiëren dit op papier over. ( bij afwezigheid van een kopieerapparaat doen we dit met zwarte stift en één voor één tegen het raam aanhouden trekken we de kip tig keer over).Het eindresultaat wordt in de speelruimte opgehangen en dat ziet er al meteen gezellig uit.
Ook de volgende dag gaan we met “de Kip” verder, nu aangevuld door een paar ideetjes van ons. Maar eerst krijgen de kinderen van Lorraine in het “les” lokaal uitleg dat er op de boerderij ook groenten worden geteeld, ze mogen samen bonen planten in kleine yoghurt bakjes en deze worden in de vensterbank gezet zodat ze genoeg ligt krijgen. We gaan het volgen of deze boontjes gaan groeien. Tijdens het vrije spel moment improviseren we een microfoon en wat leuk om te zien….en te horen dat de kinderen zo spontaner hun liedjes willen laten horen.
Knutseltijd, ergens in één van de laden van de knutsel- en materialen kast hebben we, tijdens het opruimen vorige week, een paar potjes verf (uitgedroogd en bijna leeg) gevonden en met wat mixen en water toevoegen lukt het om genoeg verf te creëren om de handjes te laten beschilderen en daarvan kippen te stempelen. Dit is wel een activiteit die één op één wordt uitgevoerd maar in kleine groepjes komen de kinderen in het “les” lokaal en wachten netjes op hun beurt. Ook deze kippetjes komen in het speellokaal te hangen en het wordt zo al een bijna echte kippenfarm. Als de kinderen gaan slapen maken wij samen met Lorraine de MusicBox, waar het vorige team mee was gestart, wat gevulder. We vragen welke liedjes ze graag erbij willen hebben in de MusicBox en ook wij leren een nieuw liedje…over een pauw die zo trots is op zijn veren.
Voor vandaag nemen wij wat eieren mee en stellen Lorraine voor om deze gekookt te laten proeven….zij gaat de eitjes koken. We stimuleren het buiten spelen en gaan met z’n allen buiten op de straat spelletjes en dansjes doen. Schipper mag ik over varen wordt gespeeld en de kinderen moeten steeds als een ander dieroversteken, Zo draait de molen …en ook een aantal Afrikaanse liedjes komen aan bod….en dan….voordat we het zien ruiken we een verbrandde lucht, wat blijkt de eitjes staan nog te koken, Lorraine gaat snel redden wat er nog te redden valt en zo kunnen de kindjes in de kring na al dat dansen toch nog smullen van gekookte eitjes. En er worden ook nog eitjes geknutseld, vandaag mogen de oudste kinderen nog eens oefenen met knippen, zij maken een hele stapel gele snippers de ze hierna op een “ei” mogen plakken. Ook de jongste kinderen komen plakken. Ik sta er versteld van dat als je uitlegt dat ze met maar één vinger wat plak mogen pakken en dan de snippers op plakken ze dit allemaal ook zo netjes doen. Wat zijn het toch knapperds.
En dan hebben we het ook druk met verslagen maken, gesprekken voeren met de dames van de toylibrary en afspraken maken met netwerk personen die ons helpen met het tot stand brengen van de toyboxen die we hopelijk deze missie nog kunnen verwezenlijken.
Tijd ook om ter ontspanning nog een uitstapje te maken. Pilanesberg was ons ook getypt door team6 en lijkt ons ook prachtig om te gaan bekijken. We hebben via een van onze netwerk personen de tip voor een geusthouse gekregen die prima bevalt. We gaan de eerste avond nog is SunCity, een super deluxe resort met heel veel vertier en bedrijvigheid naar een “lasVegas”achtige voorstelling en genieten van een decadent diner. De volgende dag maken we met een game-drive kennis met het Pilanesberg NationalPark. En zo’n gids weet natuurlijk perfect de plekjes te vinden waar de wilde dieren zich graag verstoppen. Vanuit die Jeep waar je toch wat hoger in zit komen we allereerst kleine “pumba’s” tegen en natuurlijk springbokjes, antilopen en kudu’s. En dan onze eerste olifant, wat bijzonder om dat daar zomaar te zien rondstruinen in de bosjes. Ook giraffen en zebra’s kruisen ons pad en heel vaak zien we ”wildebeest” of te wel de gnoe. Wat een prachtige natuur en bij het water, als je heel goed kijkt komen af en toe de oortjes van een nijlpaard boven het wateroppervlak. En als we dan bijna het national park gaan verlaten loopt er een olifant op de weg voor ons. Echt heel indrukwekkend om zo’n groot beest zo easy en relaxed voor je op straat te zien.
’s Middags bezoeken we in Sun City nog een krokodillenfarm, en ook al leven deze hier niet in het wild toch is het interessant om meteen gids hier meer over te horen en zien te krijgen. We mogen zelfs een kleine kroko even vasthouden. ’s Avonds eten we wat bij ons hotel en genieten we van een lokaal biertje of cider én genieten we van muziek die we op youtube opzoeken. Volgende dag regent het. Toch besluiten we voordat we terug rijden zelf nog even door het National Park te rijden. We verwachten niet veel dieren te kunnen spotten vanwege het druilige weer. Maar na een half uurtje door een schitterende natuur te hebben gehobbeld valt er achter het struikgewas wat beweging op. Even in z’n achteruit en ja hoor…. een neushoorn mama met haar jong. Wauw en dat op nog geen 10 meter. Een eindje verder op tippen tegenliggers ons dat er zo’n 3 kilometer verderop leeuwen redelijk dicht bij de weg liggen te rollebollen. Zo snel als kan hobbelen we verder en daar waar al 3 auto’s meer staan blijven wij ook maar even kijken. In eerste instantie zie je niets, hoog gras belemmerd het zicht maar af en toe beweegt er zich wat daar en zie je een tipje van een staart…en dan heb je dus heel veel geluk als blijkt dat het “nummertje” is gemaakt, het leeuwen mannetjes luidruchtig gaat staan en zich uitrekt om daarna weer tussen het gras verdwijnt…waarschijnlijk om uit te rusten. Ook het vrouwtje laat zich even zien en dan is de show over. We zullen ze maar verder niet meer storen en rijden verder naar nog meer wilde dieren? Zebra’s, Gnoe’s en springbokken genoeg en nog een hele kudde andere hert soorten. We gaan weer richting de uitgang want we hebben het voornemen rond 1 uur terug naar “huis” te gaan. Voor de grap zeggen we nog “Nu nog een kudde olifanten….óf giraffen” en je krijgt wat je verdiend wordt wel eens gezegt. Nog geen 5 minuten later staat er een bus stil naast de weg, wat is daar te zien. Het valt bijna niet op, het lijken rotsen…maar dan bewegen die en blijkt het echt een kudde olifanten. Ze zijn op hun gemak met z’n zessen boompjes uit de grond aan het rukken voor hun lunch ;) Nou zeg onze wens is al verhoord en dan toch ook nog een eindje verder een kudde giraffen. We iets verder van de weg af maar toch prima te zien hoe ze statig tussen de struiken en boompjes door stappen. Om dan nog helemaal aan onze wensen tegemoet te komen duiken er in een watertje vlak voor de uitgang nog drie nijlpaarden op, heel goed zie je ze niet want alleen de neusgaten en oortjes komen boven water…maar dat mag de pret niet drukken. Onze dag kan niet meer stuk, de verwachtingen waren niet hoog en toch hebben we heel veel wilde dieren kunnen bewonderen. De terug reis kan beginnen.
Op zondag zijn we uitgenodigd bij een inhuldigingsmis. De man van onze principal Mamoloi werd tot priester gehuldigd zo ook de teacher Lorraine. Het was een daverend succes. van 10 tot 4 was het één groot swingend en zingend feest. We werden door de bisschop als gasten speciaal welkom geheten en kregen daarbij een applaus en gejuich. Na afloop kregen we een echte Afrikaanse maaltijd met mieliemiel, pompoen, stoofvlees en kip. Hmmmm.
Week 4 zit er ook alweer op. Er staan voor de komende week naast de drie dagen werken op het DCC ook nog veel afspraken gepland en volgende week zaterdag mag ik de teachers en principals die naar de training op NWU komen kennis laten maken met het Schrijfdansen…..leuk én ook een beetje spannend :) daar lezen jullie de volgende keer weel weer wat over.
Baya dankie voor jullie interesse in mijn blog.